Powiat Żyrardowski

Żyrardów - prestiżowa marka i nagrody

Zakłady Lniarskie w Żyrardowie na przełomie XIX i XX wieku produkowały przede wszystkim asortyment lniany, dużo mniejszą cześć produkcji stanowiły wyroby bawełniane. Największą renomą cieszyły się żyrardowskie obrusy, serwety i ręczniki. Stołowiznę (bieliznę stołową) często zamawiano w kompletach z wyszywanymi inicjałami i herbami rodowymi. Popularna była również bielizna męska, damska, dziecięca oraz pościel. Bardzo prężnie działała również Pończoszarnia. Produkowano skarpetki oraz pończochy rożnego rodzaju, specjalnością były modne czarne pończochy.

Głównym rynkiem zbytu dla wymienionych towarów było Królestwo Polskie i Rosja. Wysoka sprzedaż towarów była możliwa dzięki rozwiniętej sieci sklepów fabrycznych i licznej grupie komiwojażerów sprzedających i reklamujących żyrardowskie towary. Fabryka Żyrardowska posiadała swoje sklepy w najważniejszych miastach Królestwa Polskiego: Warszawie, Łodzi, Lublinie, oraz na terenie Rosji, z najważniejszych miast należy wymienić Moskwę, Petersburg, Kijów oraz wiele innych składów i stoisk na jarmarkach i rynkach. Hielle i Dittrich utworzyli w ten sposób nowoczesną sieć dystrybucyjno-marketingową, która była przykładem dla innych przedsiębiorców i do dzisiaj może budzić podziw nad możliwościami organizacyjnymi tych dwóch biznesmenów.

Zabiegi marketingowe nic by nie dały, gdyby nie świetna jakość materiałów produkowanych w żyrardowskich zakładach. Świadczą o niej liczne nagrody i wyróżnienia, które zakłady otrzymywały na praktycznie wszystkich wystawach i konkursach w kraju i za granicą. Do najważniejszych nagród należy zaliczyć medale z wystaw w Warszawie (1841, 1857), Moskwie (1843, 1865), Londynie (1862), Wiedniu (1873) i Filadelfii (1876). Jednak największe wyróżnienie Fabryka Wyrobów Lnianych w Żyrardowie otrzymała na Wystawie Światowej w Paryżu w 1900 r. Właściciele fabryki otrzymali złoty medal i tytuł „Grand prix”. Sam car Rosji urzeczony jakością wykonania towarów z Żyrardowa zezwolił na używanie na nich herbu cesarstwa rosyjskiego i dał właścicielom fabryki tytuł „jedynych dostarczycieli dóbr lnianych na dwór carski”.